24/9/07
Γάμος
Η σημασία του γάμου για τους κατοίκους του χωριού.
Οι γονείς φροντίζουν για την αποκατάσταση των παιδιών τους και ιδιαίτερα των κοριτσιών. ιδιαίτερα η μητέρα από πολύ νωρίς προετοιμάζεται για το γάμο της κόρης της.
Το κορίτσι πρέπει να παντρευτεί με κάθε τρόπο. Αν τύχει και μείνει ανύπαντρο αυτό αποτελεί μεγάλη ντροπή και δυστυχία για τους γονείς. Τα αγόρια έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν τις αδερφές τους και να τις προικίσουν. Δεν παντρεύονται δε προτού παντρευτούν οι αδερφές τους. Αλλά και ανάμεσα στις αδερφές υπάρχει προτεραιότητα.
Οι μικρές αδερφές δεν παντρεύονται ενωρίτερα από τις μεγάλες.
Οι περισσότεροι γάμοι στο χωριό γίνονται με προξενιά. Μετά το ταίριασμα γίνεται ο αρραβώνας. Ο αρραβώνας γίνεται το Σάββατο το βράδυ στο σπίτι της νύφης με καλεσμένους τον παπά του χωριού και τους κοντινούς συγγενείς. Ο γαμπρός και η νύφη φορούν το σύμβολο του αρραβώνα, το δαχτυλίδι και ανταλλάσουν διάφορα δώρα ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες.
Μετά ακολουθούν οι ευχές από τους παρευρισκόμενους: «Ναζήσετε, καλά στέφανα».
Οι νέοι του χωριού προτιμούν γυναίκες όμορφες, της ηλικίας τους ή μικρότερες, που να ξέρουν να υφαίνουν, να γνέθουν ή να κεντούν και από καλό σόι. Το θεωρούσαν ντροπή να πάρουν γυναίκα μεγαλύτερή τους. Η προίκα έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτούς, η δε μητέρα τούς συμβουλεύει τι πρέπει να ζητήσουν από τους μέλλοντες πεθερούς.
Οι κοπέλες προτιμούν νέους όμορφους, ψηλούς και πολύ πλούσιους. Το να πάρει μικρότερό της η κοπέλα δεν το βρίσκει σωστό. Ούτε γέρο σύζυγο πλούσιο. Αν καμιά φορά πιεστεί από τους γονείς της να πάρει σύζυγο γέρο, αλλά πλούσιο θεωρεί τη ζωή της δυστυχισμένη.
Πολλές φορές οι γονείς πιέζουν τα κορίτσια τους να πάρουν πλούσιους Αμερικάνους για να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα της οικογενειας τους η για να πάνε και οι άλλες αδερφές στην Αμερική για να παντρευτούν.
Καλεσμένοι στο γάμο είναι όχι μόνο σι συγγενείς και φίλοι, αλλά και όλοι oι κάτοικοι του χωριού και άλλοι απο τα γειτονικά χωριά.
Ιδιαίτερη σημασία δίνουν οι κάτοικοι και στους κουμπάρους. Ζητούν κουμπάρους από σόι και να ‘ναι κοινωνικά ανώτεροί τους. Ο Κουμπάρος προσφέρει για δώρο στη νύφη κυρίως ένα φόρεμα και πηγαίνει ένα σφάγιο (αρνί ή κατσίκι) για το τραπέζι.
Την ημέρα του γάμου εκτός από το φαγοπότι και το γλέντι πέφτουνε και τουφεκιές για να γιορτάσουν την ένωση του ζευγαριού.
Σαν κατάλληλη μέρα του γάμου θεωρούν την Κυριακή. Τις άλλες μέρες μόνο οι κλεμμένοι παντρεύονται και όταν ένας από το ζευγάρι έχει χηρέψει.
Τα στεφανώματα γίνονται στις εκκλησιές Αϊ-Νικόλα και Aϊ- Γιώργη. Στα ξωκλήσια στεφανώνονται οι κλεμμένοι.
Κυριότερη ευχή που δίνουν είναι ν’ αποκτήσουν παιδιά. Γάμος μεταξύ στενών συγγενών δε γίνεται
Οι γονείς φροντίζουν για την αποκατάσταση των παιδιών τους και ιδιαίτερα των κοριτσιών. ιδιαίτερα η μητέρα από πολύ νωρίς προετοιμάζεται για το γάμο της κόρης της.
Το κορίτσι πρέπει να παντρευτεί με κάθε τρόπο. Αν τύχει και μείνει ανύπαντρο αυτό αποτελεί μεγάλη ντροπή και δυστυχία για τους γονείς. Τα αγόρια έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν τις αδερφές τους και να τις προικίσουν. Δεν παντρεύονται δε προτού παντρευτούν οι αδερφές τους. Αλλά και ανάμεσα στις αδερφές υπάρχει προτεραιότητα.
Οι μικρές αδερφές δεν παντρεύονται ενωρίτερα από τις μεγάλες.
Οι περισσότεροι γάμοι στο χωριό γίνονται με προξενιά. Μετά το ταίριασμα γίνεται ο αρραβώνας. Ο αρραβώνας γίνεται το Σάββατο το βράδυ στο σπίτι της νύφης με καλεσμένους τον παπά του χωριού και τους κοντινούς συγγενείς. Ο γαμπρός και η νύφη φορούν το σύμβολο του αρραβώνα, το δαχτυλίδι και ανταλλάσουν διάφορα δώρα ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες.
Μετά ακολουθούν οι ευχές από τους παρευρισκόμενους: «Ναζήσετε, καλά στέφανα».
Οι νέοι του χωριού προτιμούν γυναίκες όμορφες, της ηλικίας τους ή μικρότερες, που να ξέρουν να υφαίνουν, να γνέθουν ή να κεντούν και από καλό σόι. Το θεωρούσαν ντροπή να πάρουν γυναίκα μεγαλύτερή τους. Η προίκα έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτούς, η δε μητέρα τούς συμβουλεύει τι πρέπει να ζητήσουν από τους μέλλοντες πεθερούς.
Οι κοπέλες προτιμούν νέους όμορφους, ψηλούς και πολύ πλούσιους. Το να πάρει μικρότερό της η κοπέλα δεν το βρίσκει σωστό. Ούτε γέρο σύζυγο πλούσιο. Αν καμιά φορά πιεστεί από τους γονείς της να πάρει σύζυγο γέρο, αλλά πλούσιο θεωρεί τη ζωή της δυστυχισμένη.
Πολλές φορές οι γονείς πιέζουν τα κορίτσια τους να πάρουν πλούσιους Αμερικάνους για να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα της οικογενειας τους η για να πάνε και οι άλλες αδερφές στην Αμερική για να παντρευτούν.
Καλεσμένοι στο γάμο είναι όχι μόνο σι συγγενείς και φίλοι, αλλά και όλοι oι κάτοικοι του χωριού και άλλοι απο τα γειτονικά χωριά.
Ιδιαίτερη σημασία δίνουν οι κάτοικοι και στους κουμπάρους. Ζητούν κουμπάρους από σόι και να ‘ναι κοινωνικά ανώτεροί τους. Ο Κουμπάρος προσφέρει για δώρο στη νύφη κυρίως ένα φόρεμα και πηγαίνει ένα σφάγιο (αρνί ή κατσίκι) για το τραπέζι.
Την ημέρα του γάμου εκτός από το φαγοπότι και το γλέντι πέφτουνε και τουφεκιές για να γιορτάσουν την ένωση του ζευγαριού.
Σαν κατάλληλη μέρα του γάμου θεωρούν την Κυριακή. Τις άλλες μέρες μόνο οι κλεμμένοι παντρεύονται και όταν ένας από το ζευγάρι έχει χηρέψει.
Τα στεφανώματα γίνονται στις εκκλησιές Αϊ-Νικόλα και Aϊ- Γιώργη. Στα ξωκλήσια στεφανώνονται οι κλεμμένοι.
Κυριότερη ευχή που δίνουν είναι ν’ αποκτήσουν παιδιά. Γάμος μεταξύ στενών συγγενών δε γίνεται
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου