Γεωγραφική θέση

Το χωριό Στράνωμα βρίσκεται στην επαρχία Ναυπακτίας, του Νομού Αιτωλ/νίας και ανήκει στο Δήμο Πυλλίνης.
Γειτονικά χωριά με τα οποία και συνορεύει είναι: η Δορβιτσιά, η Φαμίλα και η Σίμου. Το ποτάμι Εύηνος ή Φείδαρης διασχίζει τον κάμπο του και το χωρίζει από τα χωριά κάτω Χρυσοβίτσα, Αχλαδόκαστρο και κάμπο Αναλήψεως.
Απέχει από την πόλη της Ναυπάκτου 40 χιλιόμετρα. Είναι ένα χωριό με λίγα πέτρινα σπίτια, μέσα σε πράσινο περιβάλλον με θέα τον άνω και κάτω κάμπο στην άκρη των οποίων περνά ο Εύηνος (ή Φείδαρης) ποταμός.
Είναι από τα μεγαλύτερα χωριά της επαρχίας Ναυπακτίας σε έκταση και πληθυσμό.
Για να φθάσει κανείς σ’ αυτό ακολουθεί την 24η επαρχίακή οδό Ναυπάκτου- Παλαιόπυργου- Σίμου- Δορβιτσιάς-­Στράνωμα.
Το έδαφος του χωριού είναι πεδινό στους κάμπους και ορεινό στο υπόλοιπο χωριό
Το υψόμετρο του χωριού είναι 600μ και ο πλη­θυσμός του 310 κάτοικοι (Τελευταία απογραφή)
Θέση - Σύνορα.
Το χωριό, είναι κτισμένο σε υψόμετρο 560μ. στις δυτικές πλαγιές τού βου νού «Κορφές», προέκτασης τού βουνού «Καρδαράς», στη μέση δύο λόφων πού καταλήγουν στον ποταμό Εύηνο ή Φίδαρη.
Στην ανατολική όχθη τού Εύηνου απλώνονται καταπράσινοι κάμποι.
Οι οικισμοί πού αποτελούν την Κοινότητα είναι:
1) Η Στράνωμα, το κυρίως χωριό έδρα τής ομώνυμης κοινότητας πού ιδρύθηκε στα 1912 ο άνω κάμπος υψόμετρο 220μ
3) Τα Διπόταμα, στο σημείο αυτό ενώνεται ο Εύηνος με τον Κότσαλο. 4) O Κάτω Κάμπος υψόμετρο 170 μ.
5) Τα Λουτρά Στάχτης Ύψο. 300 μ.
Η Κοινότητα Στράνωμας στα Β. συνορεύει με την Κοινότητα Δορβιτσιάς και τον Κότσαλο, Ν. με τις Κοινότητες Ριγανίου και Φαμίλας, Α. με τις Κοινότητες Δορβιτσιάς και Σίμου και Δ. με τον Εύηνο.
Στον κάτω κάμπο υπάρχει μια τοποθεσία που ακόμη σήμερα την λένε
«στου Βελιγκέκα το πλατάνι» Εκεί υπήρχε (το κατάφαγε ο Εύηνος τα τελευταία χρόνια) ένα τεράστιο πλατάνι, όπου κατά την παράδοση στον ίσκιο του έκατσε ο Βεληγκέκας μ’ όλο το ασκέρι του από 300 Τουρκαλβανούς.
Επίσης στο χωριό υπήρχε ένα μεγάλο πλατάνι με τεράστια περίμετρο. Ο κορμός του ήταν κούφιος. Εκεί στα κλαδιά του κρεμούσαν οι Τούρκοι τα παλικάρια. Το σεβάστηκαν οι αιώνες, αλλά οι άνθρωποι αγνόησαν την αξία του. Έτσι γύρω στα 1955 το έκοψαν, για να χάσει η Στράνωμα ένα Ιστορικό μνημείο της φύσης.