Αναγνώστες

5/11/07

Τραγούδια

Τραγούδια
Το τραγούδι της νύφης ήταν το παρακάτω:
Ο γάμος καλορίζικος κι η νύφη καλομοίρα.
Να ζήσει η νύφη κι’ ο γαμπρός κουμπάρος και κουμπάρα να ζήσει
κι ο προξενητής που προξένεψε το γάμο.
Μετά χορεύει ο γαμπρός το τραγούδι:
Κόβω μια κλάρα, τ’ ακούς κουμπάρα κόβω μια κλάρα λεμονιάς με δυο λεμόνια
δίφορα και τηνε κόβω και τηνε κλαδεύω και τηνε βάζω στο νερό
κι αν μαραθεί δεν σ’ αγαπώ.
Η κλάρα ε, τ’ ακούς κουμπάρα η κλάρα μαράθηκε
κι η αγάπη μου ζουρλάθηκε πες μου ποια μάνα, ποια ματζουράνα πες μου
ποια μάνα σ’ έκανε και σ’ έστειλε σε μένανε.
Όταν παίρναν την νύφη οι συγγενείς της τραγουδούσαν:
Γαμπρέμ’ το τριαντάφυλλο να μη μας το μαράνεις σαν κρίνο σαν γαρίφαλο
πάντα να το προσέχεις και σ’ όλη σου τη ζωή ταίρι γλυκό σου δίπλα να το έχεις.
Γαμπρέμ’ το Τριαντάφυλλο να μη μας το μαράνεις.
Ποτέ να μη πικραίνεστε ποτέ η καρδιά σας μη χαλάει και στους καινούριους
απογόνους σας στο μέλι πάντα να στάει.
Ρεφρέν: Γαμπρέμ’ το τριαντάφυλλο να
μη μας το μαράνεις.
Σαν ήλιο το προσέχουμε σαν πούλια και αυγερινό.
Γι’ αυτό στην υστερνή την ώρα παράκληση σου κάνουμε.
Ρεφρέν:Γαμπρέμ’ Το τριαντάφυλλο να μη μας το μαράνεις
Και του γαμπρού το συμπεθεριό απαντούσε:
Σας πήραμε, σας πήραμε μια πέρδικα αφράτη που πάντα την ταΐζετε
κι εμείς σας την πήραμε για πείσμα και γινάτι.
Ρεφρέν:Σας πήραμε, σας πήραμε μια πέρδικα αφράτη.
Πέρδικα, περδικούλα μου πίσω για να κοιτάξεις απ’ τα παιδιά που θα’ρθουνε
της μάνας τους να μοιάξουν.
Ρεφρέν: Σας πήραμε, σας πήραμε
μια πέρδικα αφράτη.
Καλά την επροσέχουμε την πέρδικα
στο μάτι για να μην κοιτάξει πίσω της να μη δακρύσει το γλυκό της μάτι.
Ρεφραίν: Σας πήραμε, σας πήραμε μια πέρδικα αφράτη.

Στο δρόμο που πηγαίνουν στο σπίτι του γαμπρού τραγουδούν:
Είμαστε ορκισμένα τα καημένα πεντ’ έξι οχτώ παιδιά, κυρά δασκάλα
να πάρουμ’ τη δασκάλα, τη δασκάλα να την πάμε στα νησιά, κυρά δασκάλα.
Κι εκείνη δεν το δέχτη, δεν το δέχτη και της κόψαν τα μαλλιά, κυρά δασκάλα.
Τζαβέλαινα
Κορίτσια απ’ τα Γιάwενα, νυφάδες an’ το Σούλι τα μαύρα να
φορέσετε να μαυροφορείτε το Σούλι θα χαρατσωθεί
χαράτσι θα πληρώσει. Τζαβέλαινα σαν τ’ άκουσε πολύ της
κακοφάνει Παίρνει και ζώνει τ’ άρματα και τα βαριά τουφέκια.
Διαμάντω
Κάτω στα δασιά πλατάνια, στην Κρυόβρυση κάθονται
δυο παλικάρια και μια λυγερή.
Κάθονταν, τρώγαν και πίναν και τη ρώταγαν.
Διαμαντούλα μ’ τι είσαι τέτοια, τέτοια κίτρινη.
Μην ο ίσκιος σε πατάει, μ’ είναι καν φάντασμα;
Με πατάει το παλικάρι τα μεσάνυχτα.
Τα πουλάκια
Όλα τα πουλάκια ζυγά- ζυγά
τα χελιδονάκια ζευγαρωτά

το έρημο τ’ αηδόνι το μοναχό,
περπατεί στους κάμπους με τον αιτό.
Περπατεί και λέει κι αντιλαλεί,
άντρα μου πολίτη, πραματευτή.
Πού τήνε ψωνίζεις αυτή τη νιά,
την ξανθομαλλούσα την Πατρινιά.
Απ’ την πόλη ‘ρχομαι κι απ τα νησιά,
κι απ’ το μαχαλά της επέρασα.
Τα βασιλικά της επότιζε και τις
μαντζουράνες εδρόσιζε.
Μαυριδερούλα
Τ’ ακούς μαυριδερούλα μου και σύ
μελαχρινούλα μου τι λένε για εσένανε;
Λένε να σε σκοτώσουνε ότι αγαπάς εμένανε.
Μη σκιάζεσαι λεβέντη μου και θα σε κάνω ταίρι μου.
Κι αν δε σε κάνω ταίρι μου σε κάνω ψυχοπαίδι μου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο "Στρανωμίτικα" του Καθηγητή κ.Βασίλη Μπούρμπουλα

Δεν υπάρχουν σχόλια: